Recensie - De Franse dochter

 

Dit boek is het vijfde deel in de Verloren dochters serie. Deze serie sprak mij direct aan omdat het wel een beetje vergeleken wordt met de zeven zussen serie. Dit boek leest erg gemakkelijk weg. Het is een prachtig verhaal waarin heden en verleden samen komen.

Dit boek gaat over Blake en zij erft op een dag een kistje met twee aanwijzingen in naar haar verleden. Dit kistje werd echter achtergelaten voor haar grootmoeder, die ter adoptie is afgestaan in een tehuis voor ongehuwde moeders. De aanwijzingen zijn een stukje grijs fluweel en een schets van een jurk. Dit zijn de enige twee dingen die haar kunnen leiden naar een boeiende familiegeschiedenis.

In het verleden volg je Evelina, zij heeft er alles voor over om haar droom in vervulling te laten gaan. Ze wil modeontwerpster worden en dat is haar dan ook gelukt. Heel Parijs praat over haar ontwerpen. Wanneer ze de knappe Antoine ontmoet, verandert dit haar leven voorgoed. Achter het masker van perfectie, beginnen zich de eerste scheuren te vormen.

Wat ik goed vond aan dit boek was dat het zo een meeslepend verhaal is. De schrijfstijl van Soraya Lane is heel aangenaam en makkelijk te volgen. Ik geniet iedere keer weer van deze serie. Dit boek heeft ook een verdrietige kant, die je hart in duizend stukken doet breken.

Het is zeker een aanrader voor wie van een romantisch verhaal houdt, met een historisch tintje.

Ik gaf dit boek  ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️